روانشناسی

روانشناسی بالینی

روانشناسی

روانشناسی بالینی

روانشناسی

با مدیریت حسین دانش آموز - روانشناس بالینی

  در سال 1991 اسنایدر و همکارانش تعریف زیر را برای امید ارائه دادند : « امید یک حالت انگیزشی مثبت است که بر هماهنگی حسی موفقیت آمیز ، کارگزار فکر ( انرژی رهبری کننده هدف ) و راه های رسیدن به هدف ( نقشه کشی برای رسیدن به هدف ) استوار است » (اسنایدر ، آروینگ [1] و آندرسون [2] ، 1991 ). این تعریف دارای سه جزء هدفها ، راههای  وشیوه های تفکر وکارگزاری فکر است تعریف این مفاهیم به شرح زیر است :

 

 اهداف [3] :

   عکس العمل های انسان هدف رهبر است وهدف هم جزء شناختی تعریف امید واز پایه های مهم تئوری امید به شمار می رود ( اسنایدر، 1994 ، شیاونز [4] و سیمپسون [5] 1997 ، اسنایدر ، یسمپ سون ، میشائل[6] و شیاونز، 2000 ، به نقل از اسنایدر ، 2002 ) .

     اهداف کمبودهای متوالی اعمال روانی (ذهنی ) را فراهم می کند. مشکلات روانی ، تصاویر بصری هستند که اگر چه نیازی به آنها نیست اما در ذهن انسان بوجود می آید. اهداف علاوه بر خواص بصری ممکن است توضیح کلامی هم داشته باشد (پلیشن[7] ،1973). دونوع هدف اصلی با عناوین هدف با نتیجه مثبت وهدف با نتیجه منفی درنظریه امید وجود دارند.

    محققان دیگر هم روی حالت های هدف خوب ودرست برای جریان امید داشتن تلاش کرده اند. مثلاً لازاروس [8] (1991) نظر دارد که شرایط اساسی وپایه ای درامیدواری آن است که کیفیت زندگی فعلی ما دارای صفت عدم رضایت ، محرومیت ، ضرر وتهدید باشد. دوشکل مهم درمورد امید وجود دارد ، اولی آن افکار رهبری شده توسط هدف است که موارد مورد بحث روزانه در زندگی را بررسی می کند.  این اهداف نگهدارنده ، برای زندگی انسان بسیار مهم هستند. دومی تعریف سال( 1999) لازاروس ازافکــار امیدوارانه است که درزندگی رضایت را فراهم می کند. آرزوی رسیدن به هدف های بزرگ در حافظه تاریخی انسان جای دارد، آن اهدافی که غیرقابل افزایش هستند .

 

 راههای تفکر:

    انسان قادر به کاهش دادن مشکلات روانی خود ومشکلاتی که ناشی از محیط اطراف است ،  می باشد. بعضی از مسایل محیطی می تواند تحت تأثیر گذشته، حال ویا آینده رشد نماید. این دیدگاه خطی در مورد رخ دادهای جدی سیکل تکرارپذیری را ارائه می دهد. برای مثال نگاه ما به آینده ممکن است افکار ما را در مورد زمان حال تحت تأثیر قرار دهد ، ( مانند : من می- خواهم آرامش کوتاهی داشته باشم تا شانسم برای آرامش در آینده افزایش یابد ) .

    اسنایدر از افکار دو جانبه گرایانه تأثیر گذشته درحال و تأثیر حال درگذشته دفاع می کند وروی هم رفته معتقد است که نوع تفکر ما درباره چگونگی زمان حال به تصویر ما از آینده متصل است. بطور کلی مفهوم زمان و چگونگی آن در این میان تداوماً به گردش در می آید که برای تفکر انسان لازم ومفید است. برای فردی که پرامید است وهدف مشخصی را تعقیب می- کند ، جزئیات راه های فکر کردن حس لذت بخشی را در او ایجاد می کند به همراه تعهد واطمینان به این حس. برای شخص کم امید ، راه های فکرکردن بسیار ناچیز است ونتایج رسیدن به این راه ها خیلی حساب شده نیست. 

   کارگزار فکر[9]:

     کارگزار فکر یعنی ظرفیت ادراکی برای استفاده از یک شیوه خاص در رسیدن به هدفی مطلوب که جزء انگیزشی در نظریه امید است. این افکار خود تفسیری مشتمل بر انرژی روانی برای آوردن و ادامه دادن یک شیوه از میان همه مراحل تعقیب هدف است. متناسب با این مطلب معلوم شد که فرد پرامید ، خودگویی را مانند ، من می توانم این را انجام دهم را که عبارت کارگزاری هستند زیاد تکرار می کنند.

  کارگزار فکر در همه افکار خود کنترلی ، هدفی مهم به شمار می رود ، اما وقتی اهمیت ویژه به خود می گیرد که بین آنها درگیری ومانع ایجاد گردد ، در جریان چنین موانعی ، کارگزار به انسان کمک می کند تا کانال انگیزه را برای جایگزین بهترین راه به استخدام خود درآورند.

   افکار امیدوارانه هم مستلزم شیوه های فکرکردن و هم کارگزاری فکر است. بنابراین شیوه ها وکارگزاری افکار به همان اندازه که قابل تکرار هستند ، به همان اندازه در تعقیب اهداف متوالی صعودی هستند .

   اما به دلیل تفاوت سطوح افکار امیدوارانه ، تفاوت زیادی بین شیوه های فکر کردن وکارگزاری فکر وجود دارد. فرد بسیار امیدوار ( مانند کسی که شیوه های متنوع فکرکردن وکارگزاری بالا دارد) شیوه ها وکارگزاری فکر را تکرار خواهد کرد و توالی تعقیب هدف را سریع وآسان بکار   می گیرد ، برعکس فرد بسیار کم امید ( مانند کسی که شیوه های فکر کردن وکارگزاری ضعیفی دارند) ، شیوه ها وکارگزاری فکر را آهسته و با تأمل در توالی اهداف دنبال می کنند. الگوهای مختلط از کارگزاری پایین وشیوه های فکرکردن بالا ، به احتمال زیاد راه های فکرکردن را زیاد  می کنند .

     فرد پرامید از تعقیب هدف و شیوه های آن با مجموع هیجانات مثبت لذت می برد و در شروع فعالیتها ، ممکن است با خودگویی درونی نظریه پردازی کند مانند جملات : « این کار احتمالاً جالب است » و « من برای رویارویی آماده ام ». فرد با امید بالا به احتمال زیاد بسیار تلاشگر است و بر محرکات در دسترس در مرحله شروع متمرکز است و بر حس کنجکاوی ، چالشگری و مجموعه عواطف مثبت وکاربرد شیوه های موثر فکرکردن و کارگزاری افکار ونگهداری احساسات وانگیزش روی فعالیت های ویژه بسیارتوجه دارد.

   داستان فرد کم امید کاملاً متفاوت است . حتی در شروع به تعقیب اهداف متوالی یک مجموعه هیجانات منفی دارد ودرباره آنچه بوجود خواهد آمد نگران است . کوشش های زیاد از حد او از افکاری به شرح زیر سرچشمه می گیرد : « من خیلی خوب کارها را انجام نمی دهم » . همچنین فرد کم امید ممکن است احساسات منفی را غیر قابل کنترل بداند(اسنایدر، 2000).



[1]  Irving

[2]  Anderson

[3]  Gouls

[4]  Cheavens

[5]  Sympson

[6]  Michael

[7]  Pylyshyn

[8]  Lazarus

[9]  Agency

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی