معنا درمانی بر مبنای سه مجموعه مثلثی شکل قرار دارد . اولین مجموعه شامل سه جزء آزادی اراده، معنا جویی و معنای زندگی است. مجموعه دوم بر پایه معنای زندگی قرار دارد و از ارزشهای خلاق، ارزشهای تجربی و ارزشهای نگرشی تشکیل میشود و در نهایت مجموعه سوم از سه جزء گناه، رنج و گذرا بودن زندگی تشکیل میشود. ارزشهای نگرشی به انسان کمک مینماید که بر احساس گناه، رنج و گذرا بودن زندگی غلبه نماید.
هرگاه به خبری بد ، شخصی پرتوقع و با به نوعی ناکامی می پردازیم ، بسیاری از ما عادتهای خاص، یعنی راههای واکنش به زندگی ( به ویژه به ناملایمات ) را یاد می گیریم که زیاد به دردمان نمی خورند. ما در این گونه موارد بیش از اندازه واکنش نشان می دهیم ، مسائل را زیاده از حد بزرگ می کنیم، سخت می گیریم و روی جنبه های منفی زندگی تاکید می کنیم.
ویکتور فرانکل دانشجوی پیشین باورهایی مانند باورهای بینز وانگر و رولومی داشت. ولی رویکرد او به روان درمانی ناهمانند است . آن چه فرانکل را از سایرین متمایز می کند تاکید او بر معنای زندگی است . بر اساس باور فرانکل وجود انسان از سه سویه ی جسمانی ، روانی و روحانی برخوردار است که بخش روحانی انسان سویه ی منحصر به فرد او است و ممکن است توسط سویه های دیگر محدود شود ولی چه بسا با آسیب سویه های روانی و جسمی در آدمی ، سویه ی روحانی او دچار آسیب نشود.
از نظر تاریخی ، وجود گرایی در روانشناسی موضوعی جدید است . روانشناسی وجودی یک مکتب نیست ، بلکه یک نهضت فکری و جریانی است که از فلسفه وجودی نشات گرفته است . در این تفکر انسان به عنوان یک موجود منحصر به فرد در جریان هستی در نظر گرفته می شود . هرفردی از نظر زندگی درونی خود ، منحصر به فرد است . ادراک و ارزشیابی هرفرد از جهان ، مختص خود اوست و عکس العملش نسبت به جهان از ویژگی خاصی برخوردار است . هدف روانشناسی وجودی بسط مفهوم جامعی از انسان است که می خواهد موجودیت واقعی و تمامیت وجودی وی را بررسی کند . وجودگرایی با هوشیاری ، استعدادها ، احساسات، حالات روانی و تجارب مربوط به هرفرد در جهان و درمیان انسان های دیگر سروکار دارد.
اعتیاد به انواع مواد یکی از جدیترین معضلات بشری در سالهای اخیر و یکی از پیچیدهترین پدیده های انسانی می باشد که به عنوان الگوی غیر تطابقی مصرف مواد منجر به بروز مشکلات مکرر شغلی، اجتماعی و قانونی میگردد (. معضلات اجتماعی این مسئله در کشورهای در حال توسعه، چشمگیر بوده و این کشورها به دلیل دارا بودن بافت جمعیتی جوان، در معرض خطر بیشتری قرار دارند .
برخی از نظریه پردازان معتقداند قاره اروپا در قرن نوزدهم سه نوع جهان وطنی سیاسی- اجتماعی به دنیا عرضه کرد: نخستین آن دعوت به جهان وطنی کمونیسم بود که تنها از آن مرکبی بر روی کاغذ باقی مانده است. دوم دعوت به جهان وطنی کاسموپلتیک که شرکتهای بزرگ تجارت بیرق آن را برافراشتند و امروزه به شرکت های چند ملیتی تبدیل شده اند و هر روز سیطره بیشتری می یابند و سوم جهان وطنی مافیای قاچاق و دادو ستدهای غیر قانونی که پایه و اساس آن را تجارت مواد اعتیاد آور تشکیل می دهد.
